Ostatnio w grupie na Fb dotyczącej problemu rozstępu kresy białej, rozgorzała gorącą dyskusja, jak należy tapować brzuch, by pomóc w tym problemie. Postanowiłam zrobić przegląd wszelkich sposobów plastrowania i ocenić ich plusy i minusy.
Po pierwsze powinna być to aplikacja korekcyjna lub mięśniowa, więc wg zasad tapingu nacią powinien być pomiędzy 20 a 70% tapa.
Powinno prowadzić do zejścia mięśnia, więc aplikacja na brzegach luźna a na środku, który powinien zbiegać się z linia środkową ciała. Oczywiście pamiętamy, że każdy rozstęp jest inny, niekoniecznie symetryczny i że każda aplikacja, która jest uzasadniona jest dobra. Taping uczy fizjoterapeutów często kreatywnego podejścia, na bazie wiedzy z anatomii, biomechaniki i neurofizjologii. Dodam, że kolor tapa nie ma znaczenia.
1.Klejenie poprzeczne, naciąg 70%
- Więcej w materiałach polskojęzycznych
- ma za zadanie ściągnąć mięśnie do siebie, szczególnie w kierunku poprzecznym
- jest jak najbardziej poprawna
- Czyli: powoduje, że mięsień prosty jest stale stymulowany do zbliżania brzuśców.
2.Tzw. PŁOTEK, czyli klejenie X na X, naciąg 50 %
- więcej w materiałach anglojęzycznych
- ma za zadanie ściągnąć do siebie brzegi ze wszystkich kierunków, dodatkowo podczas ruchu dochodzi do mobilizacji strefy pod tapem we wszystkich kierunkach.
- jest jak najbardziej poprawna
- Czyli: powoduje, że mięsień prosty ma ciągłą stymulację do zbliżania brzuśców i o to chodzi, dodatkowo dochodzi do mobilizacji powięzi w obrębie aplikacji, dodatkowy plus.
- Klejenie pojedyncze X, naciąg 50%
- efekt ten sam co wyżej tylko mniejszy.
- Klejenie gwiazda (źródło: Roksana Kryk)
- Plastry zaklejone w X podobnie jak aplikacje wyżej, mają za zadanie ściągnąć brzegi do środka, w tym przypadku pępka. Aplikacja podłużna służy wyhamowaniu napięcia mięśnia prostego brzucha.
- Stosowana w rozejściu o charakterze centralnym
- Jest jak najbardziej ok, ale nie dla każdego, tu doborem zająć powinien się fizjoterapeuta.
- Czyli: powoduje rozluźnienie mięśnia prostego brzucha i ściąga brzuśce do siebie.
Dlaczego można kleić pępek plastrami?
W literaturze nie ma żadnych przeciwwskazań do klejenia wrażliwych miejsc takich jak pępek. Poniżej dodaliśmy listę przeciwwskazań do tapingu.
PRZECIWWSKAZANIA DO KINESIOTAPINGU :
– ostre infekcje skórne
– tętniaki, żylaki
– nowotwory w obrębie miejsca plastrowania lub w pobliżu
– niezrośnięte złamania
– ostra faza choroby reumatycznej
– zakrzepica
– stany zapalne, zmiany skórne w obrębie aplikacji
– przerwanie ciągłości skóry w miejscu aplikacji
– reakcja alergiczna na plastry.
Taping jest jedną z bezpieczniejszych metod terapii, więc bez obaw może go stosować bardzo szeroka grupa pacjentów. Pamiętajmy jednak, że nie zastąpi podstawy terapii, czyli pracy manualnej i odpowiednio dobranych ćwiczeń.
Jeżeli zastanawiasz się czy twoja aplikacja jest poprawna zapytaj Twojego fizjoterapeutę, dlaczego wybrał akurat tą i jaki ma cel. Raczej nie decyduj się na samodzielne oklejanie, zapytaj Twojego fizjoterapeutę, co będzie dobre dla Ciebie.
Zapraszamy na konsultacje i terapię,
Zespół FizjoAuxilius